آرامگاه بابا حسن جان در روستای تاریخی باشماق دهگلان / بابا حسن جان درعصر شاه اسماعیل صفوی از حله عراق به ایران مهاجرت نموده است
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۴۰۰۱۳۶
بابا حسن جان شخصی مورد تکریم واحترام مردم کردستان ومنطقه لیلاخ است که در زمان شاه اسماعیل صفوی از منطقه حله و دیوانیه عراق به ایران مهاجرت کرده است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دهگلان شیدا، زندگی حسن جان درست مقارن با سلطنت شاه اسماعیل صفوی بوده و 500 سال پیش بر میگردد. بابا حسن جان ابن تاج الدین شخصی عرب زبان از نوادگان امام حسن مجتبی می باشد که در زمان شاه اسماعیل صفوی بنا به گفته اهالی روستا باشماق از حله و دیوانیه عراق به ایران مهاجرت می نماید و در منطقه و اطراف روستای سلسله چادر نیشن بوده است و زمانی که شاه اسماعیل صفوی در هنگام ورود به کردستان با ایشان برخورد می کند وقتی چهره او را نورانی می بیند از او درخواست می کند که برایش دعا کند تا صاحب فرزندی شود و وقتی بابا حسن جان برایش دعا می کند و سال بعدش شاه اسماعیل صفوی صاحب فرزند پسر می شود و برای تشکر و قدر دانی به منطقه کردستان بر میگردد و از بابا حسن جان میخواهد درقبال دعایش و مستجاب شدن هدیه ای به او عطا نماید بابا حسن جان چیزی از او طلب نمی کند اما به دستورشاه اسماعیل سند زمینهای منطقه باشماق به اسم بابا حسن جان با امضا و مهر شاه اسماعیل و بابا حسن جان به اسم بابا حسن جان زده می شود و سند تا سالیان قبل موجود بوده که ناگهان مفقود می شود و متاسفانه آلان از آن هیچ خبری نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این سند نزد اهالی باشماق خیلی قدر و منزلت داشته است هم بخاطر ارزش مادی آن و هم بخاطر توجه شاه یک مملکت به روستایی کوچکی همچون باشماق، به همین خاطر این سند بعد از فوت حسن جان نزد ریش سفیدان و بزرگان روستا دست به دست و سینه به سینه و نسل به نسل حفظ می شده است ، زیرا علاوه بر اهمیت های ذکره شده اهمیت تاریخی نیز پیدا کرده بود از آن سند تاریخی که خود نشان از قدمت تاریخی و هویتی باشماق بوده است خبری در دسترس نیست.
بنا به روایتی بابا حسن جان در زمان حکومت مامون (خلیفه عباسی) از عراق به این منطقه آمده است بعضی ها نیز اعتقاد دارند که اولین بنا در روستای باشماق توسط خود حسن جان بنا شده و قبل از آن مردم چادر نشین بوده اند.
در این خصوص یک بیت شعر نیز در باب حسن جان سروده شده است...
حسن جان ز نسل حسن مجتبی است
که بابش علی و جدش مصطفی است
موقعیت جغرافیایی روستای باشماق در 12 کیلومتری جنوب شهرستان دهگلان و 30 کیلومتری قروه قرار دارد وتقریبا حدود 60 کیلومتر با سنندج مرکز استان کردستان فاصله دارد.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۰۰۱۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گذر از میانه تاریخ با سفر به روستای انجدان اراک
اَنجدان از روستاهای قدیم اراک، مرکز تجدید حیات فرهنگی و تبلیغی و جایگاه امامان اسماعیلی نزاری پس از سقوط الموت بوده است و امروزه از مقاصد و جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی محسوب می‌شود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از مرکزی، در قسمت مرکزی اراک در دهستان مشک‌آباد روستای دیدنی به اسم انجدان وجود دارد. این روستا در منطقه‌ای کوهستانی است و دو کوه برف شاه و کوه چشمه در پیرامون آن قرار گرفته‌اند و غارهای زیادی نیز در مجاورت این روستا قرار دارد.
آب و هوای خوب و مطبوع و وجود چشمه‌سارها، این روستا را به مکانی دلپذیر برای تفریح و استراحت تبدیل کرده است، به نحوی که بسیاری از شهرهای اطراف آخر هفته را در این روستای خوش آب و هوا می‌گذرانند.
فاصله انجدان تا شرق اراک ۳۷ کیلومتر است و ۲۰۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این روستا بعد از قرن ۹ قمری خاستگاه نویسنده‌ها و ادیبان زیادی بوده است که تعدادی از آنها از جمله شاه طاهر دکنی، میرزا ابوتراب بیک فرقتی و ملأ داعی انجدانی هستند.
روستای انجدان جمعیت زیادی ندارد، اما با وجود این جمعیت کم در سراسر روستا حسینیه‌ها و مساجد زیادی دیده می‌شود که نشان می‌دهد فرهنگ و مذهب اهمیت زیادی دارد. تعدادی از این مساجد همچون مسجد جامع که قدمت آن به قرن‌های آغازین اسلام بازمی‌گردد و از آثار تاریخی این روستا به شمار می‌رود.
از دیگر آثار تاریخی روستای انجدان بقعه‌های زیبای آن است که از میراث ارزشمند به جای مانده دوره صفوی محسوب می‌شود.
واژه «انجدان» معرب واژه «انگدان» است و قدمت این روستا به بیش از هزار سال پیش بازمی‌گردد. در متون تاریخی از آن به عنوان «انکوره» و «انغوزه» نیز نام برده شده است.
نام این روستا برگرفته از نام گیاه انگدان است که صمغ آن در این روستا تولید می‌شود و برای صادرات به کشورهای دیگر نیز استفاده می‌شود. نام انجدان در منابع قدیمی به‌صورت‌های انکوان و انکدان نیز آمده است.
چنانکه از منابع برمی‌آید، استفاده از واژه انجدان پس از اقامت امامان اسماعیلی در این محل رواج یافته است، از پیشینه کهن انجدان تا سده هشت قمری، ۱۴ میلادی آگاهی دقیقی به جز سنگ قبرهای یافت شده و اطلاعات محلی در دست نیست.
ناحیه‌ای که امروزه انجدان در آن قرار دارد، در سده‌های نخستین اسلامی (احتمالاً) جزو کوره دوراخور قم بوده است، اما در هیچیک از منابعی که از دوراخور نام برده‌اند، به انجدان یا نامی مشابه آن اشاره نشده است.
این روستا ۱۰ سال است که به روستای برگزیده هدف گردشگری استان مرکزی تبدیل شده و در طول این مدت بسیاری از بناهای تاریخی آن مرمت و بازسازی شده است، از زمانی که روستای انجدان به روستای هدف گردشگری تبدیل شده قیمت زمینهای آن افزایش پیدا کرده است و عده‌ای از جوانان نیز به این روستا مهاجرت کرده‌اند.
بیشتر اهالی روستا کشاورز و دامپرور هستند و محصولاتی از جمله گردو، بادام و انگور به عمل می‌آوردند. صنایع دستی پر رونق این روستا گلیم‌بافی، قالی‌بافی و منبت‌کاری است که حتی می‌توانید آنها را به عنوان سوغات از اهالی روستا خریداری کنید.
یکی از آئینهای سنتی این روستا چغچغه‌زنی است که در ایام محرم رواج دارد و حتی در فهرست میراث معنوی کشور نیز ثبت شده است. ایام محرم در این روستا بسیار پر شور برگزار می‌شود و بسیاری از شهرهای اطراف برای شرکت در مراسم ویژه خود را به این روستا می‌رسانند.
غارهای بزرگ و کوچک زیادی در روستای انجدان وجود دارد که علاقه‌مندان به غارنوردی از آنها دیدن کنند. غار گیوه‌کش، غار کبوتر، غار آسیلی و غار طاق رجه از غارهای معروف این روستا است.
چشمه‌های زیادی در اطراف و داخل این روستا وجود دارد که طراوت و شادابی خاصی را به باغ‌ها و کوچه‌های روستا داده است. در بسیاری از کوه باغ‌ها مسیری از جریان آب وجود دارد که جذابیت باغ‌های اطراف را دوچندان کرده است.
این روستا موزه مردم‌شناسی نیز دارد و علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید و تماشای اشیای تاریخی و فرهنگی که با سبک زندگی و فرهنگ مردم مرتبط است، به این موزه بروند. بر اساس نقل قول‌های گوناگون روستا در حمله مغول‌ها به ایران به شدت آسیب دید و مردم برای فرار از گزند مغول‌ها در زیر روستا نقب حفر کردند و در زیر زمین مشغول به کار شدند.
قدمت این روستا را بیش از هزار سال تخمین زده‌اند. سنگ قبری نیز در یکی از قبرستان‌های این روستا به دست آمده که متعلق به نوه سلمان فارسی است. در این سنگ اشاره به انجدان اصفهان شده است.
شهر اراک قدمتی ۲۰۰ ساله دارد و در گذشته زیر نظر اصفهان اداره می‌شده است و در منطقه روستای دیگری به این نام وجود ندارد. این احتمال است که سلمان فارسی زاده این روستا بوده و از اهالی این روستا محسوب می‌شده است؛ این سنگ قبر هم‌اکنون در موزه حمام چهار فصل اراک نگهداری می‌شود.
با در نظر گرفتن این واقعیت، احتمالاً قدمت این روستا به قبل از اسلام باز میگردد.
جاده کندوان یک طرفه شد